Harmonicaspeler Johnny Mastro is al lang geen onbekende meer. Van hem is o.m. geweten dat hij van New York komt, dat hij naar Los Angeles verhuisde om er vaste muzikant te worden in de ‘Babe’s & Ricky’s Inn’ van Mama Laura Mae Gross, dat hij al vaak de oversteek naar Europa maakte en circa 5.000 gigs op zijn teller heeft staan. In LA richtte Johnny Mastro in 1994 zijn band op, en het was Laura Mae Gross die toen de band de naam 'Mama’s Boys' gaf. Daar komt nog bij dat hij een soulvolle blueszanger is die zelf zijn songs schrijft, zoals ook op dit nieuwe album, "Elmore James For President", waarvan sommige samen met Mama Boy’s gitarist Smokehouse Brown. Naar zijn hobby’s is het raden, maar Johnny Mastro speelt zijn blues als een surfende durfal. Dan weer neemt hij grote onstuimige rollers, scheert langszij op de rand van een opspattende golf, duikt er middenin of verkent de bodem, zoals op het geheimzinnige "Last Dance in Memphis" dat als een trein stompend komt aanzette en naar het einde toe Smoke's gitaarspel laat schitteren, maar vooral ondergronds blijft dreigen. Kortom de harmonicavirtuoos stort zich in zowel de boven- als onderstroom van rock-’n-roll, blues en roots.

In de loop van de laatste twee decennia bracht Johnny al minstens 13 platen uit - naast talloze festivaloptredens, meer dan 35 Europese tournees in 15 landen, een speelfilm in 2013 en opnames voor de BBC in Londen, de Duitse National Radio in Bremen en de Belgische National Radio in Brussel -  maar deze "Elmore James For President" waarop we vijf maanden langer hebben moeten op wachten omwille van corona is dit zijn eerste bij het 'Continental Blue Heaven' label. Naast de fantastische gitarist Smoke, spelen ook John Fohl (gitaar), Jimmy Goodall (drums), Lisa Cee (percusie) en Tom Eisenhood (sax) mee. Het songlijstje omsluit 13 elektrische songs, waaronder 3 covers van o.a. Lazy Lester and Sonny Boy Williamson, maar al de rest is ontsproten aan Mastro’s muzikale vindingrijke geest aangevuld met deze van Brown, zoals de gevoelige bloedmooie titeltrack "Elmore James For President" dat sterk bij de authentieke blues aanleunt. Het is dan ook geschreven, zoals de titel laat vermoeden als een ode aan Elmore James (1918-1963). Deze bluesman was een Amerikaanse muzikant met een grote populariteit, die met veel energie zijn muziek vandaag de dag nog fris doet klinken. Dit nieuwe album staat dan ook, met één voet in het verleden en met de andere in het heden staat, en past zoals hun vorige platen, in de ruige en rauwe traditie van JM&MBs, waarbij bassist Dean Zucchero en drummer Rob Lee hun plaats blijkbaar hebben ingewisseld.

Tweede song, het gedreven "Red Guitar" is dan weer onvervalste ‘vintage’ boogie, en we zijn vertrokken voor nog elf uitstekende nummers die voor het overgrote deel de sfeer en energie van een live optredens benaderen. Dit energieke studioalbum, Live opgenomen, in de Music Shed studio in New Orleans combineert zowel de rootsy feeling als de openliggende uitdagende toekomst, het genre bluesrockende Californië blues,  waarbij je je afvraagt of en wanneer de lava gaat overstromen. Zowel "Child Wolf" als "Rampart Street" hebben dat tempo dat je meesleurt in aanzuigende of versnellende vaart. Bij de twee afsluiters "Bottle Won't Save You" en "Little Freddie is King" bereikt hun koortsige blues een alarmerend peil. De gruizige gitaar zorgt voor nog meer verhitting. Maar vooral de bezwerende ritmesectie is onafscheidelijk verbonden met die typische Mastro sound doordrenkt van het Little Walter essence dat op festivals zo aanstekelijk werkt en hier met dat bezwerende, deze plaat met glans afsluiten. Wat mij betreft is "Elmore James For President" wederom een album geworden die de fans van Johnny Mastro blind kunnen aanschaffen, want hun zwepende ‘Mama Boys’ blues - waarbij je zou gissen dat zij een hangar als repetitiekot afhuren om er elektrische stoom af te kunnen blazen , maar hier door de boys getransponeerd als stereofonische ‘beautiful chaos’ - heeft dezelfde koortsige gloed bewaard als op hun vorige platen en is dus nog steeds zeer verschroeiend.

Release data: 26 February 2021